Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

/Πέτρινα Ημερολόγια: παρουσίαση βιβλίου/

 ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΒΙΒΛΙΟΥ




                Πέτρινα Ημερολόγια της Carol Shields από τις  εκδόσεις Gutenberg. 








Σήμερα θα σας μιλήσω για ένα βιβλίο που, αν και μπορεί να χαρακτηριστεί αριστουργηματικό, είναι τέτοιο το ύφος και η χροιά του, το νιώθεις τόσο οικείο, τόσο δικό σου, που τελικά δεν το ονομάζεις αριστουργηματικό μα σαν ένα κομμάτι της ζωής σου. Σαν το χαμένο κομμάτι που για χρόνια έψαχνες… να συμπληρώσεις το παζλ. 


Το βιβλίο αυτό χαράσσεσαι στην καρδιά του αναγνώστη. Μιλάει για τόσες προσωπικότητες, γρήγορα και άμεσα που είναι δύσκολο να μην ταυτιστείς. Ένα συναισθηματικό, πολύπλευρο ταξίδι από τη γέννηση του ανθρώπου μέχρι το τέλος του, δοσμένο αριστοτεχνικά από την ξεχωριστή πένα της Shields. Ένα βιβλίο που αγγίζει και τα δυο φύλα μα και την κάθε ηλικία, παραδίδοντας μαθήματα στις αφηγηματικές εναλλαγές α και γ προσώπου!




Λίγα λόγια για την υπόθεση του βιβλίου


Η ιστορία ξεκινάει στη Μανιτόμπα το 1905 και τελειώνει στη Φλόριντα τη δεκαετία του '90. Ασχολείται με τη ζωή της Ντέιζι Γκούντγουιλ, η οποία είναι γεμάτη ανατροπές, με εκείνη να τις δέχεται αδιαμαρτύρητα. Γάμοι, χηρεία, παιδιά, έρωτας, καριέρα, φτώχεια, πλούτη. Γίνεται μια μεγάλη έκθεση για τη θέση που η γυναίκα κατέχει τον 20ο αιώνα: Τι περίμεναν οι ίδιες από τον κόσμο, αλλά και ο κόσμος από εκείνες. Η συγγραφέας πλέκει τη μυθοπλασία με βιογραφικά στοιχεία, προσπαθώντας να κατανοήσει καλύτερα τον ρόλο της, στα γεγονότα που τη σημάδεψαν. 





Τα πρώτα χρόνια της Ντέιζι Γκούντγουιλ


'Αυτήν την ανάσα παλεύω να πιάσω. Το φευγαλέο φτερούγισμα αυτής της πνοής. Ακόμα τώρα το διεκδικώ απόλυτα. Γαντζώνομαι κυριολεκτικά απ' τον όγκο της, τον ήχο της, τους ατμούς της'.


Η μικρή Ντέιζι έρχεται στον κόσμο κάπως ανορθόδοξα: Χάνοντας τη μητέρα της (Μέρσι Στόουν).


Την ίδια στιγμή που, μια ζωή πεθαίνει, μια καινούργια γεννιέται, δημιουργώντας πρωτόγνωρα συναισθήματα στον πελαγωμένο άντρα τής Μέρσι, τον Κάιλερ, ο οποίος κατακλύζεται από μυριάδες γιατί και νιώθει να τον πλακώνουν. Ξαφνικά βρίσκεται μετέωρος, στο πουθενά, και την ευθύνη αναλαμβάνει (ολοκληρωτικά) η κυρία Φλερτ, αφού από κοινού αποφασίζουν να μεγαλώσει εκείνη το βρέφος, μέχρι μια συγκεκριμένη ηλικία. Όμως, στο μεσοδιάστημα δημιουργείται ένα τεράστιο χάσμα ανάμεσα σε κόρη και πατέρα. Ένα χάσμα που ο πατέρας αδυνατεί να αφουγκραστεί. 

'Μιλούσε για να γεμίσει την τρομακτική σιωπή, ν' αναχαιτίσει την αβεβαιότητα τού μέλλοντος. Κυρίως, όμως, μιλούσε για να πάρει πίσω το παιδί του. Ένιωθε, σωστά, πως της χρωστούσε λεπτομερή λογαριασμό για τα χρόνια της απουσίας του... Της χρωστούσε τη ζωή του ολόκληρη'.

Η κόρη, από το ξεκίνημα της ζωής της, φαίνεται να χάνει τα προνόμια τού να έχεις τη μητρική συμβουλή στο πλευρό σου. Πράγματα και συμπεριφορές που θα 'πρεπε να γνωρίζει, και για άλλες κόρες είναι δεδομένα, η Ντέιζι ποτέ δε διδάσκεται και τα ηνία παίρνει η ίδια η ζωή. Εκείνη είναι που γίνεται δάσκαλος και καθοδηγητής σε κάθε δυσκολία, σε κάθε ξεκίνημα, σε κάθε αναπάντεχη αντίδραση. Η Ντέιζι γίνεται μια γυναίκα άνευρη, που συνηθίζει να υπομένει αγόγγυστα, να μην εκφράζει τον πόνο ή τη χαρά της. Μια γυναίκα που ξέρει να καταπιάνεται μονάχα με το μαγείρεμα, την καθαριότητα και τον κήπο της. 




΄Τα πραγματικά προβλήματα σ' αυτόν τον κόσμο ξεκινούν από τις αγεφύρωτες ανισότητες μεταξύ αντρών και γυναικών'.


Ακόμη, η συγγραφέας στηλιτεύει την ανισότητα μεταξύ των δύο φύλων, το 1936. Αναφέρει πως, τη στιγμή που οι άντρες μπορούσαν να καμαρώνουν και να κορδώνονται για τις περιπέτειες στη ζωή τους, οι ιστορίες που συμβαίνουν στις γυναίκες είχαν την τάση να διογκώνονται συνθλίβοντάς τες. Εμβαθύνει στις σκέψεις τους, ανάλογα τη δεκαετία που βρίσκονται και τις ανησυχίες που τους ταλανίζουν όσο μεγαλώνουν.



Το ρεαλιστικό βιβλίο Πέτρινα Ημερολόγια γράφτηκε για τον οποιονδήποτε άνθρωπο. 
Για τη γέννηση, την πορεία, τον θάνατο.
Για το σώμα που γερνάει, για την ψυχή που μικραίνει.
Για τον έρωτα, για τον γάμο δίχως έρωτα.
Παρουσιάζονται πολλές και διαφορετικές προσωπικότητες είτε μέσω της τριτοπρόσωπης αφήγησης είτε μέσω των επιστολών και του πρώτου προσώπου, με σκοπό, ο κάθε ήρωας να μην παρουσιάζεται μόνο από τη μία του πλευρά.

Θα το λατρέψεις σε όποια ηλικία κι αν βρίσκεσαι, μα η αλήθεια είναι πως αν είσαι και λίγο μεγαλύτερος, και έχεις φάει τη ζωή με το κουτάλι, ίσως το νιώσεις λίγο παραπάνω! Θα ήθελα λοιπόν, να το ξαναδιαβάσω σε δέκα χρόνια, για να σιγουρέψω αυτά που τώρα σας γράφω. 



📚Κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Gutenberg, σε μετάφραση των, Άγγελος Αγγελίδης, Μαρία Αγγελίδου. Και μπορείς να το βρεις εδώ: https://www.dardanosnet.gr/product/petrina-imerologia/

📑490.







*Φωτογραφίες και κείμενο Τσαβαλά Μαρία. 

Σχόλια

  1. Πολύ ενδιαφέρουσα παρουσίαση, Μαρία μου. Πάντα με το δικό σου δυνατό τρόπο. Δείχνει πολύ καλό. Κρατώ σημείωση.
    Καλή βδομάδα, καλή μου φίλη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ω, Γιάννη μου! Σε ευχαριστώ που διάβασες το κείμενο ! Γνωρίζοντας τα γούστα σου, θα σε προτρέψω να το διαβάσεις το συγκεκριμένο βιβλίο … Είναι μοναδικό!

      Καλή βδομάδα 🥰🙏

      Διαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

/Κάτι για αρχή/

Καλώς ήρθες στο επίσημο site μου :-)  Είμαι η Μαρία Τσαβαλά, και ο σκοπός που δημιούργησα αυτό το blog είναι για να έχουμε μια πιο άμεση και ουσιαστική επικοινωνία . Να μοιράζομαι μαζί σου, τα συγγραφικά μου νέα, διηγήματα, άρθρα, προτάσεις βιβλίων, tips συγγραφικά και ό,τι άλλο έχει να κάνει με τον λογοτεχνικό κόσμο. Πριν από αυτό όμως, επίτρεψε μου να σου συστηθώ. Κατάγομαι απ τη Βόνιτσα και το γραφικό Ρέθυμνο! Τον δεύτερο τόπο τον αγαπώ περισσότερο για να είμαι ειλικρινής, αφού εκεί γεννήθηκα, έζησα κάποια χρόνια και συνεχίζω μέχρι και σήμερα να πηγαίνω, στις μεγάλες γιορτές και να τις ζω οικογενειακά. Πλέον, μένω μόνιμα στην Αθήνα, μαζί με τον άντρα μου και τον γιο μου.  Όσο για τη συγγραφή… Αχ! Αυτό το μικρόβιο μπήκε στο αίμα μου πριν κάποια χρόνια (πριν 10 περίπου) και όχι μόνο δε χάθηκε ποτέ, αντιθέτως, κάθε μέρα αβγατίζει μέσα μου, κάθε μέρα την αγαπώ περισσότερο, κάθε μέρα γίνεται αναπόσπαστο κομμάτι της ζωής μου.  Όλα ξεκίνησαν με το Ακατέργαστο διαμάντι. Ήταν η πρώτη συγγραφ

/Τα 5 καλύτερα βιβλία για το 2023/

               Η δική μου, αγαπημένη 5άδα για το 2023 📚  Λίγο πριν το 2023 μάς αποχαιρετήσει και υποδεχτούμε το νέο έτος, οι βιβλιοφάγοι κάνουν τον δικό τους απολογισμό. Πόσα βιβλία καταφέραμε να διαβάσουμε; Ποια βιβλία μάς κέρδισαν και ποια μας απογοήτευσαν; Ποια θα διαβάσουμε οπωσδήποτε το 2024; Φυσικά, δεν αποτέλεσα εξαίρεση στον κανόνα και έφτιαξα και εγώ τις δικές μου λίστες. Μαζί σας όμως, θα μοιραστώ μόνο την αγαπημένη μου! Συγκεκριμένα, τα ΠΕΝΤΕ καλύτερα βιβλία που διάβασα φέτος το 2023, και τολμώ να πω πως, αν και συνολικά διάβασα 65 βιβλία, η επιλογή των πέντε αγαπημένων βιβλίων δεν ήταν καθόλου δύσκολη. ΠΕΝΤΕ μοναδικά βιβλία που μου έκλεψαν την καρδιά  ΠΕΝΤΕ ξεχωριστά βιβλία που προτείνω σε όλους, αλλά για διαφορετικό λόγο το καθένα.  ΠΕΝΤΕ ιδιαίτερα βιβλία που με δίδαξαν και με έκαναν καλύτερη και ως άνθρωπο... αλλά και ως δημιουργό. Ξεκινάμε αντιστρόφως!!!  5️⃣                                                   Ο ΨΑΡΑΣ (Τζον Λάνγκαν) Εκδόσεις: Αίολος Ο ψαράς ήταν από τα τε

/Μέσα από τις λέξεις/

                                                        Πηγή φωτογραφίας: Pinterest Πριν ξεκινήσουμε αυτό το λογοτεχνικό ταξίδι στις διάφορες στήλες του, θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σας, τα συναισθήματά μου για τη συγγραφή. Ένα κείμενο προσωπικό, με το οποίο θεωρώ πως (και εσείς, οι ομότεχνοι) θα ταυτιστείτε και θα πιστέψετε πως δεν υπηρετώ μόνο τα δικά μου θέλω, αλλά και τη φωνή της δική σας καρδιάς. Ένα κείμενο αποκαλυπτικό, για όσα μου συμβαίνουν πριν πιάσω την πένα, εν δράση, και αφότου την τοποθετήσω πίσω στη θέση της. Θέλω να σας μιλήσω για αυτό που νιώθω να με κατακλύζει γράφοντας, για αυτά που σκέφτομαι σαν ξυπνώ και αφότου κοιμηθώ. Τι είναι αυτό λοιπόν που μου προσφέρει η συγγραφή;! Τι σημαίνει για μένα (και για σένα φαντάζομαι) το να εκφραζόμαστε μέσα από τις λέξεις; Ποιος είναι ο λόγος που με κρατάει εδώ.                                                                 💟 ☪️ 💟 ☪️ Μία από τις πιο συχνές ερωτήσεις που δέχεται ένας δημιουργός ιστοριών, είναι η παρακάτω:  Γιατί γρ